ဤသို႔အလုပ္လုပ္ၾကသည္

ဤသို႔အလုပ္လုပ္ၾကသည္

ႏွစ္(၅၀) ေက်ာ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသည္အက်ပ္အတည္းကာလကို စတင္ေက်ာ္လြန္လာခဲ႔ၿပီျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကလည္း သူ႔ထက္ငါအလ်င္ျဖင္႔ အေျပးအလႊား စိုင္းျပင္းေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးတြင္ အဂၤါမျပည္႔စံုေသာ ျဖစ္စဥ္အတြင္း ေရလိုက္ငါးလိုက္ျဖင္႔သာအလုပ္လုပ္ခဲ႔ၾကသူမ်ား၊ အမွန္တ ကယ္ေစ်းကြက္စီးပြားေရးတြင္ မည္မွ်ပညာကိုတန္ဖိုးထားၾကသည္။ မည္မွ်အရည္အေသြးတို႔ကို ျဖည္႔ဆည္းရ ျခင္းအေပၚ မၾကာမီနဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ေတြ႔ၾကရေတာ႔မည္ျဖစ္သည္။ အခြင္႔အလမ္းအေျချပဳစီးပြားေရးႏွင္႔ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကို အဓိကထားရေသာ လြတ္လပ္ေစ်းကြက္တို႔၏ အကြာအျခားကိုလည္း ေကာင္းစြာလက္ဆြဲ ႏႈတ္ ဆက္ခြင္႔ႀကံဳရေတာ႔မည္ျဖစ္သည္။

ေမးစရာေမးခြန္းမွာမည္သို႔အလုပ္လုပ္ၾကမည္နည္းဟူေသာေမးခြန္း ျဖစ္၏။

အလုပ္အကိုင္႐ွာေဖြေပးေသာ ေအဂ်င္စီမ်ား ေပၚထြက္လာမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္သူမ်ားကို သင္႔ ေလ်ာ္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႔ခ်ိတ္ဆက္ေပးပါလိမ္႔မည္။ သင္႔ေလ်ာ္ရာလုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႔ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လူေတြ႔စစ္ေမး ေသာအခါမွ “အင္း” “အဲ” ျဖင္႔ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ခဲ႔ၾကပါလွ်င္...တန္ဖိုး႐ွိေသာအခ်ိန္မ်ားစြာ ဆံုး႐ႈံးရပါလိမ္႔မည္။ ကၽြမ္းက်င္ရာကိုကၽြမ္းက်င္ပါ

လူငယ္ဘ၀တြင္ မိမိတို႔၏ ကၽြမ္းက်င္ရာ(Professional) က အမွန္တကယ္ကၽြမ္းက်င္ရာ (Skillful) ျဖစ္ ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ Computer အလုပ္ျဖင္႔ေလွ်ာက္ထားၿပီး “ျပန္၍ေလ႔က်င္႔ရပါဦးမည္” ဟုဆိုလွ်င္ အလုပ္႐ွင္မွ စိတ္၀င္စားေတာ႔မည္ မဟုတ္ပါ။ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ (Certificates) မ်ား မ်ားစြာစုေဆာင္းထားရန္မလိုပါ။ အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းမ်ား၊ သင္တန္းမ်ားကိုတက္ရင္း မ်ားစြာေသာအခ်ိန္တို႔ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ၾကသည္။ “ငါးသိုင္းမ်ား ဟင္းဟုန္” ၍ ေနာက္ဆံုးဘာကိုမွ မယ္မယ္ရရမတတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေတာ႔၊ ကိုယ္အထူးျပဳရာ၊ ကၽြမ္းက်င္ရာ ဘာသာရပ္ကို အေသအခ်ာ ေရပက္မ၀င္ ေလ႔က်င္႔ထားသင္႔ပါသည္။ အလုပ္ေပးသူ၊ ကုမၸဏီမ်ားမွ အလုပ္ ေလွ်ာက္ထားသူကို အခ်ိန္မ်ားစြာေပးၿပီး ေစာင္႔ေနႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ နည္းပညာဆိုင္ရာ အထူးျပဳသူမ်ားအေန ျဖင္႔လည္း ေခတ္ေပၚနည္းပညာမ်ားကို အဆက္မျပတ္ေစသင္႔ပါ၊ အၿမဲတမ္းေခတ္ႏွင္႔အညီ ရင္ေဘာင္တန္းေစ ရန္ ႀကိဳးစားေနပါလိမ္႔မည္။ လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳအရ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ (General Manager) ရာထူးကို ေလွ်ာက္ထားလာသူ အသက္(၅၀)ေက်ာ္တစ္ဦးသည္ ကိုယ္ပိုင္ Email မ႐ွိေသးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။Gmail Account ကို Google မွ အခ်ိန္မေ႐ြး ဖန္တီးယူ၍ရေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ Account မထား႐ွိႏိုင္ေသးသူတစ္ဦး၏ အရည္အခ်င္းကို ကုမၸဏီမွ မည္သို႔႐ႈျမင္ပါမည္နည္း။ Facebook မထားသည္ကို အျပစ္ဆိုဖြယ္မ႐ွိေသာ္လည္း၊ Gmail မ႐ွိသည့္အတြက္ အထင္ႀကီးမႈခံရမည္ မဟုတ္သည္က ေသခ်ာလွပါသည္။

ဘာသာစကား

ျပင္သစ္၊ တ႐ုတ္စေသာ ဘာသာစကားမ်ား တစ္ခါတစ္ရံေရပန္းစားလာေသာ္လည္း ႐ံုးသံုးအေနျဖင္႔ အဂၤလိပ္စကားေျပာ၊ အေရးမွာ အစားထိုး၍မရေသာ ဘာသာစကားျဖစ္၍ အနည္းဆံုး ေျပာႏိုင္၊ ဆိုႏိုင္၊ ေရးႏိုင္၊ ဖတ္ႏိုင္ရန္ အေျခခံအားျဖင္႔ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ ယေန႔တ႐ုတ္လူငယ္မ်ားသည္ အဂၤလိပ္စကားကို အေမရိ ကန္ေလသံျဖင္႔ ကၽြမ္းက်င္စြာေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္ၾကေနၿပီျဖစ္သည္။ စင္ကာပူသည္ ပင္စင္းက လိပ္လိုမေျပာရန္၊ အဂၤလိပ္လိုသာေျပာၾကရန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ တိုက္တြန္းခဲ႔သည္ကို ေလ႔လာလွ်င္ အဂၤလိပ္စကားသည္ မည္မွ်ဆက္ လက္အေရးပါဦးမည္ကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။

အေနာက္ႏိုင္ငံမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာမည္ျဖစ္သျဖင့္ ကမၻာသံုး အဂၤလိပ္စကားကို သာ အသံုးျပဳၾကပါလိမ္႔မည္။ ၎တို႔အခ်င္းခ်င္း လူမ်ိဳးအလိုက္ဘာသာစကားျဖင္႔ ေျပာၾကမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကိုမူ အဂၤလိပ္လိုသာေျပာဆိုၾကပါလိမ္႔မည္၊ ဘာသာစကားကို မကၽြမ္းက်င္လွ်င္ လက္ေတြ႔ လုပ္ကိုင္မျပေသးမီ၊ မိမိ၏ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္မႈ႐ွိစြာ ဘာသာစကားျဖင္႔ဦးစြာ ႐ွင္းလင္းျပရတတ္ပါသည္။ ဘာသာစကား အားနည္းခဲ႔ပါလွ်င္မိမိေျပာလိုသည္ကိုမေျပာႏိုင္၊ မ႐ွင္းျပႏိုင္သည္ျဖစ္၍ မိမိအရည္အခ်င္းကို တစ္ဖက္အား သိခြင္႔ ဆံုး႐ႈံးလိမ္႔မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၀န္ထမ္းဘ၀မွ အၿငိမ္းစားယူၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းထဲ စ၀င္ခဲ႔ ေသာ လြန္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလတြင္မိမိကိုယ္တိုင္ဘာသာစကား အားနည္းခဲ႔ဖူးပါသည္။ အေတြ႔အႀကံဳ အားနည္းခ်က္ျဖင္႔ ေပါင္းလိုက္ေသာအခါ အလုပ္မ်ားလက္လြတ္ခဲ႔ရသည္႔ရလဒ္ကိုသာရလိုက္ခဲ႔ရပါသည္။

ျမင္႔ျမင္႔မွန္းလွ်င္မ်ားမ်ားႀကိဳးစားပါ

အခ်ိဳ႕ကေရာင္႔ရဲၾက၏။ အခ်ိဳ႕ကရည္႐ြယ္ခ်က္ ႀကီးမားၾကသည္။ ယခုကာလသည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္တို႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင္႔႐ွိေသာ ကာလျဖစ္၍ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိၾကသူမ်ား ပို၍ႀကိဳးစားသင္႔ေသာအခ်ိန္ဟု ယူဆပါသည္။ အစိုးရလုပ္ငန္းမ်ား၌ ေယဘုယ်အားျဖင္႔ လုပ္သက္ျဖင္႔ရာထူူးတိုးကိုစဥ္းစားၾကေသာ္လည္း၊ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ႏိုင္၊ ကိုင္ႏိုင္႐ွိမႈဟူသည့္ အရည္အခ်င္းအေပၚသာ အဓိကထားၾကပါသည္။ မိမိ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ငန္း႐ွင္ျဖစ္သျဖင္႔ သြက္လက္၊ ခ်က္ျခာစြာ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္႐ွိသူမ်ား၊ တာ၀န္မျငင္းပယ္သူ မ်ားကို ပို၍ခ်စ္ျမတ္ႏိုးကာပို၍ တာ၀န္ေပးလိုၾကပါသည္။ တာ၀န္ပိုေပးခံရျခင္းသည္ တဆင္႔တိုးတာ၀န္အပ္ႏွင္း ျခင္းခံရမည္႔သေကၤတ၊ လကၡဏာျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူထားၾကေစလိုပါသည္၊

ခရီးေပါက္လိုလွ်င္မ်ားမ်ား ေလွ်ာက္လွမ္းရပါသည္။ နည္းနည္းခရီးေလွ်ာက္ၿပီး မ်ားမ်ားခရီးေပါက္ေသာ ေခတ္က်န္ခဲ႔ၿပီဟု မွတ္သားထားၾကရန္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားနည္းတူအလုပ္လုပ္ၿပီး၊ ရလဒ္မ်ားမ်ား လိုခ်င္သည္႔ စိတ္ဓာတ္ကို ဖယ္႐ွားၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အစဦးပိုင္းတြင္မိမိတို႔၏ ကၽြမ္းက်င္ရာပညာရပ္ျဖင္႔ အသံုးခ် လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ္လည္း စီမံခန္႔ခြဲမႈသည္အနည္းႏွင္႔အမ်ား ေနရာတိုင္းတြင္ ပါ၀င္ေနသည္ကို စြဲၿမဲထားတတ္ ရန္လိုပါသည္။ တာ၀န္တစ္ခုကို မည္သည္႔အခ်ိန္တြင္ ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ထားရန္လိုမည္။ မည္မွ်ေစ႔စပ္ ေသခ်ာေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ထားရန္လိုမည္ဟူေသာ အစီအစဥ္သည္မိမိကိုယ္ကိုစီမံခန္႔ခြဲျခင္း ျဖစ္ပါသည္။အျခား သူမ်ားကိုလည္း ဤသို႔စီမံခန္႔ခြဲေပးႏိုင္ပါလွ်င္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအတတ္ကိုစတင္အသံုးျပဳလာႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

က်ယ္ျပန္႔စြာမစဥ္းစားဘဲလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္၍၊ ၿပီးခ်င္သည္႔အခ်ိန္မွ ၿပီးေစသူအတြက္ အနာဂတ္သည္ မ်ားစြာေတာက္ပေနမည္ မဟုတ္ပါ။ အထက္ေရာက္ၾကသူမ်ားသည္ စီမံခန္႔ခြဲမႈကိုကၽြမ္းက်င္ၾကသူမ်ား၊ စီမံခန္႔ခြဲ ၾကသူမ်ား ဟူသည္ကိုသိထားရန္လိုပါသည္။ Manager ဟူသည္မွာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Management) ကို လုပ္ကိုင္ ေဆာင္႐ြက္ေနသူသာ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြမ္းက်င္မႈ (၃) မ်ိဳး

ေယဘုယ်ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလွ်င္ (1) Technical Skill (2) Human Skill (3) Conceptual Skill ဟူ၍ ကၽြမ္းက်င္မႈ (၃)မ်ိဳး ႐ွိပါသည္။  နည္းပညာကၽြမ္းက်င္မႈျဖင္႔ လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားသည္ အနိမ္႔ဆံုးအဆင္႔တြင္ လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္၍ Human Skill ဟူေသာ လူမႈပညာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက တဆင္႔တိုးတက္ျမင္႔မားၾက သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ နည္းပညာအေျခခံလုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ား တဆင္႔တက္လွမ္းလိုလွ်င္ Human Skill ကို မသိက်ိဳး ကၽြံျပဳ၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ အငယ္တန္းမန္ေနဂ်ာမ်ား၊ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာမ်ားမွာ လူမႈပညာကၽြမ္းက်င္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရးကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကို ဦးေဆာင္သူမ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းကို ဦးေဆာင္ၾကသူမ်ားအေနျဖင္႔ Conceptual Skill  ဟူေသာ အယူအဆ၊ သေဘာတရားေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ျဖစ္ရပါလိမ္႔မည္။ မူ၀ါဒခ်မွတ္သူမ်ား၊ လုပ္ငန္းစဥ္ခ်မွတ္ေရးဆြဲသူမ်ား၊ ထို႔ထက္ျမင္႔လွ်င္ မဟာဗ်ဴဟာေရးဆြဲၾကသူမ်ားျဖစ္၍ သေဘာတရားေရးရာႏွင္႔ အေတြးအေခၚ ျမင္႔မားသူမ်ား ျဖစ္ၾကရပါလိမ္႔မည္။ ကၽြမ္းက်င္မႈ (၃)မ်ိဳး႐ွိသည္႔အနက္ မည္သည့္ေနရာ၌ ႐ွိသည္ ျဖစ္ေစ က်န္ေသာကၽြမ္းက်င္မႈကို လံုး၀မသိ၍ရမည္ မဟုတ္ပါ။ ေဆာင္႐ြက္ဆဲလုပ္ငန္းႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ ကၽြမ္းက်င္မႈကို အမ်ားဆံုးသိျမင္ အသံုးျပဳရၿပီး၊ က်န္ႏွစ္မ်ိဳးကိုအေတာ္အတန္သိရပါလိမ္႔မည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက တဆင့္တက္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရမည္ မဟုတ္ပါ။

အလုပ္ကိုတန္ဖိုးမျဖတ္ပါႏွင္႔

အခ်ိဳ႕က ဘယ္ေ႐ြ႕ဘယ္ေလာက္ရမွ လုပ္ႏိုင္မည္ဟူေသာ “စံႏႈန္း” မ်ား ႐ွိၾကပါသည္။ တစ္စံုတစ္ရာ အတိုင္းအတာအထိေရာက္ႏွင္႔ၾကၿပီးသူမ်ားအတြက္ ထိုစံႏႈန္းမ်ား႐ွိသင္႔ေသာ္လည္း၊ အေတြ႔အႀကံဳ စတင္႐ွာႀကံ သူအတြက္ ဤစံႏႈန္းကိုခဏေဘးဖယ္ထားရပါလိမ္႔မည္။ စား၀တ္ေနေရးကို စဥ္းစားရမည္မွာမွန္ကန္ေသာ္လည္း အနာဂတ္ကာလမ်ားမ်ား႐ွာႏိုင္ရန္အတြက္ ငယ္စဥ္မွာအေတြ႔အႀကံဳ၊ ဗဟုသုတမ်ားကိုမ်ားမ်ား စုေဆာင္းထား ၾကပါလိမ္႔မည္။

အခ်ိဳ႕က “သည္ေလာက္လစာရတာပဲ၊ သည္ေလာက္လုပ္ေပးရင္ ေတာ္ေရာေပါ႔” ဟူေသာစိတ္မ်ိဳး ႐ွိၾက သည္ကိုလည္း အမ်ားအျပား ေတြ႕ရဖူးပါသည္။ အလုပ္ပင္ပန္း၍ ေသသြားေသာ “မသာ” ဟူ၍မေတြ႔ဖူးပါ။ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္၍ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားမ်ား ႐ွိသြားသူဟူ၍သာ ေတြ႔ရေလ႔႐ွိပါသည္။ မ်ားမ်ားလုပ္ေပးျခင္းျဖင္႔ ပို၍ပင္ပန္းေသာ္လည္း ကိုယ္႔အတြက္အျမတ္မွာ “အေတြ႔အႀကံဳ” ႏွင္႔ “အထက္လူႀကီး” ၏ “ယံုၾကည္အားကိုးမႈ” ရ႐ွိျခင္းဟူသည္ကိုခံယူခဲ႔လွ်င္ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္သူျဖစ္လာပါလိမ္႔မည္။

ပညာသည္ “အေတြ႔အႀကံဳႏွင္႔အလုပ္” မွ ျဖစ္ေပၚေသာအရာသာျဖစ္ပါသည္။ ထိုင္ေန၍ ပညာမိုးေပၚက က်လာမည္ မဟုတ္ပါ။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွ “အမွား၊ အမွန္” ကို ႐ွာေဖြရပါသည္။ လူေတြ၏ မတူေသာ စ႐ိုက္ လကၡဏာ၊ စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ေလ႔လာႏိုင္ပါသည္။ မိမိတို႔ဦးေဆာင္ခြင္႔ရေသာအခါ လူမွန္ေနရာမွန္ကို ခ်ထားႏိုင္ၾကပါလိမ္႔မည္။ လူမွန္ေနရာမွန္ခ်ထားႏိုင္ျခင္းကပင္ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္မႈ၏ အဓိကအခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။

မိမိအထက္လူႀကီး၏ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ခံရမႈသည္ မည္သည္႔အရာႏွင္႔မွ် တန္ဖိုးျဖတ္၍မရေသာအရာျဖစ္ပါ သည္။ သစၥာ႐ွိမႈ၊ အလုပ္အေပၚ ေလးစားမႈ၊ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈမ်ားကိုေလ႔က်င္႔ယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အၿမဲတမ္း တာ၀န္ေပးမွ လုပ္တတ္သည္႔သေဘာကလည္း တိုးတက္မႈကိုပိတ္ပင္တားဆီးသည္႔အရာျဖစ္ပါ၏။ မိမိအေနျဖင္႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္႔အရာကို မိမိ၏ဆင္ျခင္၊ ေျမာ္ျမင္မႈျဖင္႔ စတင္ေဆာင္႐ြက္တတ္သည္႔ အမူအက်င္႔သည္ အထက္လူႀကီးမ်ား မ်ားစြာသေဘာက်သည္႔ အရည္အခ်င္းျဖစ္သည္ကို သိထားရန္လိုပါလိမ္႔ မည္။ တီထြင္ဆန္းသစ္ေသာအေတြး၊ တီထြင္ဆန္းသစ္ေသာ လုပ္နည္းကိုင္နည္းမ်ားသည္လည္း အထက္ လူႀကီးမ်ား သေဘာက်အားကိုးရသည္႔ အရည္အခ်င္းျဖစ္ၿပီး၊ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ အရည္အခ်င္းမွာ “ရလဒ္ ေကာင္း” ထြက္ရန္ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည္႔ အရည္အခ်င္းျဖစ္ပါသည္၊ ဤအတြက္မ်ားမ်ား လုပ္ကိုင္ၾကရပါ လိမ္႔မည္၊ ပို၍စဥ္းစားၾကရပါလိမ္႔မည္၊ ပို၍ႀကိဳးစားရပါလိမ္႔မည္၊ ပို၍ပညာႀကီးၾကရပါလိမ္႔မည္။

ေနဇင္လတ္

                                                                                      ၇-၅-၂၀၁၂ (၈၂၀)